معلّم جزیره

در هر ملت چراغی است که به عموم افراد نور می دهد و آن معلم است.

معلّم جزیره

در هر ملت چراغی است که به عموم افراد نور می دهد و آن معلم است.

تجربه های تدریس

زنگ دوم بود  نزدیک کلاس شدم سرو صدای زیادی از کلاس می آمد  به کلاس رفتم اسامی چند نفر به عنوان دانش آموز بد روی تخته سیاه نوشته شده بود نماینده کلاس شروع به توضیح در مورد اسامی به اصطلاح شلوغ کرد وهریک از آنان نیز به دفاع از خود پرداختند یکی از آنان با صدای بلند حرف می زد کلاس را به آرامش دعوت کردم سکوت بر کلاس حاکم شد نفر به نفر به دفاعیات آنان از خود گوش میدادم همان چیزهای ابتدایی و ناچیز به قول خودمان ، اما برای دانش آموزان باور کنید چنین نیست ، آنان از نگاه و از دنیای خود به موضوع نگاه می کنند اما من و تو شاید ارزشی برای مسئله او قائل نشویم ،عمدا همان دانش آموز را جهت آوردن گچ به اتاق دفتر فرستادم ، در کلاس گچ موجود بود ،برای یک لحظه احساس کرد کاری رابه او سپرده ام باید در کمال احترام انجام دهد. بعد از پایان کلاس  به من گفت آقا من که در سر کلاس شلوغ کرده بودم هیچوقت انتظار نداشتم اینگونه با من برخورد کنید و به من کاری بسپرید به شما قول میدهم این لحظه را هرگز فراموش نخواهم کرد چون شما به من عزت واحترام بخشیدی و مرا در نزد دانش آموزان تنبیه نکردی اگر چه حتی لفظی هم باشد الان همان دانش آموز شلوغ نماینده  کلاس است همین ذرات کوچک تربیتی است که انسانهای وارسته را تحویل جامعه می دهد ( به خدا دانش آموزان هم احترام می خواهند ،مسئولیت می خواهند ، حرفهای خوب می خواهند ، ) شیرینی این لحظه ها راهرگز فراموش نخواهم کرد.


نظرات 5 + ارسال نظر
توریان 16 فروردین 1392 ساعت 02:12 ق.ظ http://toryan.blogfa.com

جالب بودمیخواستم سطح دانش آموزان
اول و دومت بدونم که با این وضع نمیشه.ممنون. یه سوال اسمت چیه . اگه خواستی بگو. این نظرم رو بعد که خوندی پاک کن. نه اینکه صابری داخل اداره بود باشی

معلم کوچولو 17 فروردین 1392 ساعت 11:53 ب.ظ http://moalem-ko0cho0lo0.blogfa.com/

ایول خیلی جالب بود

درویشی 18 فروردین 1392 ساعت 08:41 ب.ظ http://hamshagerdi.blogsky.com

سلام.خسته نباشید.
با نظر شما کاملا موافقم . بچه ها نیاز به باور شدن و دیدن احترام دارند. همیشه و در همه حال. امّا متاسفانه ما بزرگ ترها زمان هایی خیلی ساده اون ها رو نادیده می گیریم.(به خصوص از طرف بعضی از والدین). وقتی ما خیلی ساده از کوچک ترین مسائل شدیدترین برخورد رو از خودمون نشون میدیم، چه توقعی از این بچه های بی گناه داریم؟!
روش شما کاملا منطقی بوده.
اما ما تو کلاسمون روز اول قول و قرارهایی گذاشتیم ؛ اینکه:
1.نماینده کلاس نداریم. چرا؟ چون هر شخص موظفه که خودش نظم و سکوت کلاس رو رعایت کنه.
2. بد و خوب نداریم. چون همه خوب هستند.
3. کسی اجازه ی بدگویی راجع به دوستش رو نداره. اگر از دست هم ناراحت باشند ، خیلی دوستانه صحبت می کنند و مشکل رو برطرف می کنند.بارها شده با کمی فکر متوجه اشتباهشون شدند ویک عذرخواهی ساده باعث دوستی مجدد و مستحکم تر شده.
نمیگم بچه ها شیطنت نمی کنند ویا دعوا نمی گیرند اما سعی شده خیلی زود و منطقی مساله حل بشه حتی بدون حضور من.
در کلاس ما وظایف مشخصه و تا جایی که امکان داره هر کسی مسولیتی حتی جزئی به عهده داره.
امیدوارم همیشه موفق ، پیروز ، سربلند و سلامت باشید .
از همراهی شما با اتاق درس یاسین نیز بی نهایت ممنونیم.

ممنون از شما که تجارب ارزنده تون رو در اختیار این حقیر قرار دادید

فری 25 فروردین 1392 ساعت 11:38 ب.ظ http://labkhkhand.blogsky.com/

دعا می کنم که قوی، پرانرژی و شادمان و بدون نیاز به بنده خدا، همیشه با موفقیت به کارتان ادامه دهید. تن گرم، جان نرم، هوای خوب، دل شاد. آمین

مرسی از جمله ی زیباتون

سلام
دنیای دانش آموزان ما زیبا تر و واقعی تر از آنی است که فکرش را می کنیم.من سال هاست که معلم کلاس پسران هستم و جنب و جوش و بی قراری های آنان که زبانزد همه است در کلاس درس تبدیل می شود به انرژی های مثبتی که خدا میداند چقدر ارزش دارد.بچه هایی که وقتی احترام می بینند و به تمام گفته هایشان گوش می سپاری صادقانه دوستت دارند و به سخنانت گوش می کنند و جالب این که بعضی وقت ها خالصانه سال های سال بعد از دورشدنشان بازهم تماس می گیرند و با احساسات پاکشان فریاد می زنند که توانسته ایم در زندگیشان اثر ی نیکو داشته باشیم.
همکار گرامی رفتار شایسته ی شما چنان شخصیتی را به دانش آموزتان می بخشد که گاه می تواند برایش تحولی شگرف باشدواین است الفبای نیکوی تربیت مناسب و استفاده از شگردهای تربیتی در جایگاه ارزشی.موفق باشید.

سلام
کاملا با نظر شما موافقم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد